8/11/2014

"Ofiara losu" Camilla Lackberg







Podobnie jak poprzednie części "Ofiarę losu" czyta sie lekko, szybko i na prawde wciąga.
W tej części Patrik i Erika biorą upragniony ślub, a także dostajemy kilka wskazówek, o czym bedzie kolejna cześć Czarnej Serii.
Zaczynając czytać książkę, możemy poczuć, jakbyśmy spotykali sie ze starymi znajomymi. Poraz kolejny spotykamy sie z zawiła intryga kryminalna, której zakończenia trzeba szukać w odległej przeszłości. W tej części, czego nie moge powiedziec o poprzednich, dość szybko domyslilam sie kto stoi za seria morderstw i mimo, ze rozgryzlam sprawcę zabójstw, to powieść i tak trzymała mnie w napięciu do ostatniej strony.
Jak zwykle plusem sa oczywiście wykreowane przez autorkę postaci. Ich historie, uczucia oraz motywy, którymi kierują sie w życiu.

CYTATY "OFIARA LOSU":

,,Przeczytał gdzieś, ze gdy rodzi sie dziecko, rodzice przez resztę życia czuja sie tak, jakby im przystawiono pistolet doskroni. Wiele w tym prawdy. W głowie czai sie lek przed wszechobecnymi zagrożeniami."

,,Jak ten czas leci. Z jednej strony miała wrażenie, jakby dopiero co sie ze sobą związali, z drugiej jakby byli ze sobą od zawsze. Chwilami zapomniała, ze kiedyś w jej życiu go nie było (...)"

,,Nauczyła sie, ze teściowa należy traktować jak rekina. Niech tylko zwietrzy krew, a człowiek nie zdąży sie obejrzeć, jak zostanie bez ręki. Albo bez nogi."

,,Nocą wydawało sie, ze strachy sa szczególnie blisko. A jeśli przyjdą, gdy bedzie spała i nie zdąży sie obudzić?"

,,Tylko prawdziwy mężczyzna potrafi docenić żonę, która go wyprzedziła w karierze zawodowej."

,,Nie moze byc tak, żeby narzeczona dzwoniła do drzwi, jakby przyszła w gości."

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz