"Kroniki portowe" Annie Proulx

Opowieść Annie Proulx jest nieco nudna i surowa, opowiada ona w niej o zagubieniu i traceniu kontroli nad własnym życiem.
W tej powieści znajdziecie bardzo wyrazistych bohaterów, interesujące miejsca akcji i na prawdę dobrze opisane relacje między ludźmi. Wspaniały klimat małego miasteczka, a książka jest taka jakie w nim życie: spokojne i powolne. Trudno tutaj doszukiwać się pełnej napięcia akcji. Tutaj tego nie znajdziecie.
Co niektórzy mogą poczuć się nieco rozczarowani tą powieścią. Choć jej opis może brzmieć zachęcająco, to jednak fabuła toczy się w niej dość leniwie, a większość opisów żeglarskiego życia (których jest bardzo dużo) może niestety znudzić niejednego czytelnika.
Ja osobiście uważam, że ten monotonny klimat nie jest bezcelowy, przypuszczam, że autorka w ten sposób stara się pomóc czytelnikowi wczuć się w życie głównego bohatera Quoyla.
Książka ta to uosobienie spokojnej społecznoścni rybaków. Przekazuje jak ważne dla człowieka jest znalezienie swojego miejsca na ziemi, wśród życzliwych ludzi.
Autorka wprowadza nas w klimat opisując przyrodę i postaci, w taki sposób, byśmy czytając tę pozycję mieli wrażenie, że widzimy to wszystko i jesteśmy tam razem z naszymi bohaterami.
Ciężko mi porównywać tę książkę z filmem, ponieważ nie oglądałam ekranizacji.
Polecam tę książkę czytelnikom, którzy mają ochotę zanurzyć się na trochę w melancholijnej opowieści.

CYTATY "KRONIKI PORTOWE":

,,Wszystko co się liczy, dotyczy miłości. Ona jest motorem życia."

,,Miał tylko to, co mu się wydawało, że ma."

,,Ból chłodzi gorącą lawe uczuć."

,,Wiecie przecież, że wszyscy odchodzimy. Krótki czas chodzimy po tych kamieniach, nasze łodzi tylko przez chwilę unoszą się na wodzie (...)."

"Przemiana" Jodi Picoult

Ciężko przestać się dziwić zdolnością tej autorki. Po raz kolejny napisała ona genialną powieść, poruszającą jakże trudne tematy. I mimo, że autorka opisuje ciężkie życiowe dylematy, to znajdziemy tu również trochę radości i uśmiechu na twarzy.
Od samego początku czytelnik ma nieodparte wrażenie jakby czytał "Zieloną milę", jednak tylko początkowo. Później jesteśmy tak pochłonięci powieścią, że przestajemy dostrzegać podobieństwa.

Powieść Jodi Picoult nie po raz pierwszy wywołuje łzy, jak i wiele innych emocji. Autorka porusza tutaj temat kary śmierci - jakże kontrowersyjny w dzisiejszych czasach. W tej książce, jak i w realnym świecie, taki wyznacznik sprawiedliwości ma swoich zwolenników, jak i przeciwników. Dzięki tej powieści, ja sama ukierunkowałam moje przekonania, oraz wyrobiłam sobie własne zdanie na ten temat.
Kara śmierci, nie jest jedynym wątkiem poruszonym przez autorkę w tej książce. Jest tutaj również wątek donacji narządów, molestowanie seksualne, poszukiwanie wiary, oraz zwątpienie w Boga. Poruszane tutaj kwestie wiary, cierpienia i sprawiedliwości, pomagają czytelnikowi w zmierzeniu się z własnymi przekonaniami, oraz w ich ukierunkowaniu.

Podczas czytania "Przemiany" miotało mną wiele uczuć. Czułam żal, rozczarowanie, ale zdarzał się również uśmiech.
Dla mnie zakończenie było zaskakujące. Powieść ta porusza do głębi i wzbudza ogrom emocji.
Jestem pełna podziwu i szacunku dla Jodi Picoult. Musiała ona przyswoić na prawdę ogromną wiedzę, żeby napisać tę powieść, poruszając w niej tyle różnych wątków.

Każdy z bohaterów przedstawionych przez autorkę, reprezentuje inną postawę wobec wymiaru sprawiedliwości, wyznania i religii.
W tej powieści nie znajdziecie głównego bohatera. Jodi Picoult napisała tę książkę ukazując każdego z bohaterów równie ważnym.
Samo zakończenie tej książki zasługuje na ogromną uwagę. Zaskoczy ono nie jedną osobę i nie jedną doprowadzi do łez.

CYTATY "PRZEMIANA":

,,Podobno Bóg kocha człowieka bezwarunkową miłością. Jak na bezwarunkową miłość, to cholernie dużo tych warunków."

,,Bóg byłby przerażony niektórymi aktami, dokonywanymi w jego imieniu."

,,(...)żeby wybaczyć trzeba odtworzyć w pamięci jak boleśnie zostało się zranionym. A żeby zapomnieć trzeba najpierw zaakceptować rolę, jaką się odegrało w tragicznych wydarzeniach."

,,I żaden facet w koloratce nie będzie mi mówił, w co powinienem, a w co niepowinienem wierzyć."

,,Jeżeli chcesz się na prawdę dowiedzieć, co czyni człowieka mordercą, zastanów się, co ciebie mogłoby skłonić do zabicia drugiego człowieka."

,,Co byś wolał? Wiedzieć, że umrzesz określonego dnia, czy żyć ze świadomością, że śmierć może cię dopaść w najmniej oczekiwanym momencie."

,,(...)zrobiło mi się tak strasznie zimno, że zdjęły mnie dreszcze. Włożyłam sweter, potem następny, a w końcu owinęłam się kocem, ale przecież nie sposób ogrzać człowieka, którego wnętrze zastygło w lodowaty kamień."

,,-Shay, pamiętasz jak to było, gdy w dzieciństwie zasypiałeś w jadącym samochodzie, a ktoś cię potem z niego wynosił i kładł do łóżka? Budząc się rano, od razu wiedziałeś, że jesteś z powrotem we własnym domu, prawda? Myślę, że tak samo jest z umieraniem."

,,Im bardziej człowiek jest przekonany o słuszności własnych racji, tym większe prawdopodobieństwo, że się myli."

,,W naszym życiu mamy do czynienia z wieloma zjawiskami, których nie umiemy adekwatnie opisać słowami (...) Na przykład narodziny dziecka. Lub śmierć rodzica. Czy miłość. Nadajemy tym wydarzeniom nazwe, próbujemy wyrazić emocje z nimi związane, ale w gruncie rzeczy wiemy, że w warstwie werbalnej nie zdołamy pomieścić ogromu naszej radości, rozpaczy czy zachwytu. (...) Jeżeli kogoś z nas to spotyka, wiemy co czujemy. Ale gdy chcemy się podzielić naszymi odczuciami - język nas zawodzi."

,,Istnieją dwa rodzaje kłamstwa: świadome posługiwanie się fałszem oraz umyślne zatajenie prawdy. Oba kościół katolicki uznaje za grzech."

,,-Witam panią. Jestem ojciec Michael.
  -O mój Boże - jęknęła matka Maggie, odruchowo łapiąc się za szyję.
  -Blisko - odparłem - Ale aż grubą szychą jednak nie jestem."

,,Gdy się różnisz od statystycznej większości, nie dostrzegasz milionów ludzi, którzy akceptują twoją odmienność. Zauważasz tylko tych, którzy cię nietolerują."

,,Podobno Bóg nigdy nie nakłada na nasze barki ciężaru większego niż jesteśmy w stanie udźwignąć, ale takie twierdzenie natychmiast prowokuje do zasadniczego pytania: Dlaczego Bóg w ogóle skazuje nas na cierpienie?"

,,To zabawne, że nawet kiedy człowiek umiera, wciąż walczy o kontrolę nad życiem. Chce odejść na własnych warynkach. Sam wybrać datę. Będzie sobie wmawiać absolutnie wszystko, byle podtrzymać wiarę, że nadal panuje nad sytuacją."

,,Ale zazdrość, furia, zdrada nigdy nie odchodzą w niebyt. Leżą w przyczajeniu, niczym kobra, a potem atakują błyskawicznie, gdy człowiek się tego najmniej spodziewa."

,,We własnym towarzystwie czułam się tak komfortowo, że drugi człowiek poczułby się u mojego boku intruzem."
 

"Klub miłośników ginu i zupy z ostryg" Nancy Rossiter

Historia przedstawiona w tej książce być może nie powala na kolana, ale jest dość ciekawa, by przeczytać ją w kilka godzin. To całkiem przyjemna historia, z krótkimi rozdziałami dzięki czemu czyta się ją dość szybko, lecz niestety nie zapada ona na dłużej w pamięci czytelnika.

Książka ta opowiada o zakazanej miłości dwójki bohaterów. Choć wydaje się to dość oklepanym tematem, to autorka sprawia, że ta historia w oczach czytelnika jest całkiem niebanalna.
Mimo, że jesteśmy tu świadkami miłości zakazanej, której być nie powinno, to w głębi duszy kibicujemy kochankom, choć dobrze wiemy, że ciężko będzie doszukiwać się tutaj szczęśliwego zakończenia.
Bardzo dużą rolę w życiu naszych bohaterów odgrywa religia i wiara w Boga. I wbrew temu, że każdy z nich głęboko wierzy, to pisarka nie próbuje wmówić nam, że są oni przez to nieomylni. Wręcz przeciwnie. Przedstawaia bohaterów jako normalnych ludzi którzy popełniają błędy, w szczególności gdy chodzi o trapiące ich uczycia, bywają słabi.

O tym jak rozwinie się ta miłość skrywana w tajemnicy i jakie będzie miała skutki, dowiecie się sięgając po "Klub miłośników ginu i zupy z ostryg". Dostarczy wam ona mam nadzieję przyjemnych wrażeń.
Polecam jako lekką lekturę na weekend.

CYTATY "KLUB MIŁOŚNIKÓW GINU I ZUPY Z OSTRYG":

,,Bóg zawsze ma plan... nawet jeśli czasem nie potrafimy zrozumieć jego powodów."

,,Nikt nigdy się nie dowie, że ja coś znaczyłem dla ciebie i że ty mnie kochałaś."

,,Bóg wie. On wie, co robimy, zanim to zrobimy. Wie, co mówimy, jeszcze zanim to powiemy. I wybacza nam na długo przedtem, zanim sami jesteśmy gotowi sobie wybaczyć."