11/13/2016

"Profesor" John Katzenbach


          Świetny thriller psychologiczny. Jeden z najlepszych jakie do tej pory czytałam. Napisany sprawnie, czyta się go szybko, do ostatniej strony doskonale trzyma w napięciu. Sam pomysł na taką fabułę - wprost genialny. Kolejny plus to na pewno różnorodność postaci, a przede wszystkim ich prawdziwość.

          Nie można na pewno zaprzeczyć, że autor posiada talent literacki, w dużej mierze koncentruje się on na psychologicznej stronie swoich bohaterów. Nie znajdziemy tutaj akcji rodem z sensacyjnych powieści. Ale ktoś kto szuka czegoś ze świetną psychologiczną fabułą na pewno będzie zadowolony.
To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Katzenbacha i uważam je za udane, na pewno nie będzie ono ostatnim.

          Nie wiem czy w realnym świecie można doszukać się takich zbrodni i fetyszy. Tak, to chyba można nazwać fetyszem. Gdy para przestępców porywa nastoletnią dziewczynę, by więzić ją w podziemiach, poddawać torturom i gwałtom, a wszystko to transmitować na żywo w internecie. Transmitować -  lecz wiedzą o tym tylko nie liczni i zamożni z zakątków całego świata. Zamożni, bo za oglądanie takiej poniekąd makabrycznej transmisji płaci się nie małe pieniądze.
Jaką rolę w tym wszystkim odegrał tytułowy profesor? Przekonajcie się sami.

          Książka ma różne opinie, niektórzy nawet twierdzą, że ich zdaniem była nudna. Ja się z tym nie zgadzam. Intrygująca fabuła, świetni bohaterowie i genialny pomysł na thriller psychologiczny.
Polecam gorąco!

CYTATY "PROFESOR":

,,Lubimy okłamywać samych siebie."

,,Audie, to się czasem po prostu wie. Widzisz, że wszystko jest tak jak powinno, ale coś ci mówi, że to nie prawda. I takie właśnie poczucie ogarnęło mnie tego dnia. Wszystko było w zbyt idealnym porządku. Zdecydowanie."

,,Strach, pomyślała, zawsze czai się tuż pod skórą i tylko czeka, żeby wyrwać się na wierzch."  

          

         

11/06/2016

"Byłam żoną seryjnego mordercy" Cathy Wilson

    





          Ta książka to autobiografia ofiary seryjnego mordercy. Sądzę, że pisząc tę książkę autorka, a zarazem bohaterka, chciała zamknąć pewien rozdział w swoim życiu. Dzieli się z czytelnikami wstydliwymi wspomnieniami. Cathy poznajemy już jako małą dziewczynkę, córkę dziewczyny z dobrego domu, która wybrała tą złą ścieżkę w swoim życiu. Dziewczynka od najmłodszych lat poznaje najtrudniejszą stronę życia. Zaczynając od wychowywania się przy matce narkomanie, po strach przed nachodzącymi je dilerami.

          Autorka jest idealnym przykładem tego jak ciężko jest zbudować dobre, a nawet po prostu zwyczajne dorosłe życie, po traumatycznym dzieciństwie. Mi samej było aż trudno uwierzyć w to ile złego przez całe swoje życie może przeżyć jedna osoba.

          Po dzieciństwie w biedzie, ubóstwie i życiu z matką narkomanką, Cathy dorasta i może nawet wydawać się, że wszystko będzie już w porządku... lecz Cathy Wilson poznaje swojego przyszłego męża i oprawcę Petera Tobina, który na pozór sprawia całkiem normalne wrażenie. Wtedy zaczyna się dalszy ciąg piekła Cathy, m.in. bicie, poniżanie i gwałty... Ale dalszy ciąg tej książki poznacie mam nadzieje sami...

          Według mnie książka jak najbardziej godna uwagi, chociażby ku przestrodze. Czasem możemy żyć z człowiekiem wiele lat, a i tak nie poznać go do końca.
Ja przeczytałam tę książkę już jakiś czas temu, a jej treść i emocje jakie ze sobą niesie mam wciąż w głowie. 

          Być może nie jest to wybitna powieść z tych jakie do tej pory czytaliście, ale na pewno jest godna polecenia. Poruszające jest to, że to nie fikcyjna opowiastka, a oparta na faktach autobiografia kobiety, która przeżyła piekło u boku mężczyzny, który był seryjnym mordercą na terenie Wielkiej Brytanii pomiędzy rokiem 1991 a 2006.

10/12/2016

"Dziewczyna z pociągu" Paula Hawkins






          "Dziewczyna z pociągu" to thriller psychologiczny, rozpisany z perspektywy trójki bohaterów -   Rachel, Megan i Anny. Może być on przykładem tego jak skonstruowany jest dzisiejszy świat.

          Książkę czyta się szybko, a akcja rozgrywa się dość dynamicznie. Fabuła też nie należy do najgorszych, lecz według mnie jest to pozycja conajmniej przereklamowana. A może to ja miałam zbyt duże oczekiwania? Jednak jak ich nie mieć, gdy książka okrzyknięta jest bestsellerem i rzuca się w oczy na wystawach każdej księgarni.

          Czytelnicy przed rozpoczęciem lektury tej powieści oczekują dużych emocji, a przede wszystkim napięcia charakterystycznego dla thrillera. Jednak większość zostanie rozczarowana. Mnie w pewnym momencie książka zwyczajnie znudziła. Miałam wrażenie, że autorka nie przedstawi mi nic więcej poza dziewczyną - alkoholiczką, która każdego dnia pijąc jeździ pociągiem, przyglądając się każdemu domowi, a w szczególności jednemu...

          Nie twierdzę, że nie warto sięgać po tę pozycję. Ma ona swój ukryty potencjał, który być może niektórym z was uda się odnaleźć.
Opinie co do tej powieści są podzielone przez czytelników. Dla jednych jest to jeden z lepszych thrillerów jaki czytali, a dla innych kolejna nużąca powieść. Dlatego zachęcam aby każdy sam przeczytał i zbudował własną opinię.


CYTATY "DZIEWCZYNA Z POCIĄGU":

,,Ludzie z którymi coś nas kiedyś łączyło, nie pozwalają nam odejść i żebyśmy nie wiem jak bardzo próbowali, nie wyplączemy się z tego, nie uwolnimy. Może po pewnym czasie przestajemy po prostu próbować."

,,Nie ma nic bardziej bolesnego i destrukcyjnego niż podejrzliwość."

,,Mówię, że nie wiem co ze sobą począć, że jestem zagubiona i za dużo czasu spędzam w swojej głowie."

,,Nie ma dnia, żeby mi go nie brakowało. Bardziej niż kogokolwiek innego. Jest wielką dziurą w moim życiu, dziurą w duszy."

,,Są tacy, jakimi pięć lat temu byliśmy Tom i ja. Są tym, co straciłam, wszystkim tym, czym chcę być."









          

2/01/2016

"Najdłuższa podróż" Nicholas Sparks



Czasem zastanawiam się, czy to tylko Nicholas Sparks potrafi tak pięknie pisać o miłości?
Niektórzy na pewno ośmielą się stwierdzić, że to kolejne banalne romansidło, ale ja się z tym nie zgadzam. Uwierzcie mi, że ta powieść ma swój niepowtarzalny urok (jak na Sparks'a przystało).

"Najdłuższa podróż" to dwie historie o miłości. Jedna to historia dwójki młodych ludzi, którzy niespodziewanie zakochują się w sobie. Niespodziewanie, bo oboje pochodzą z dwóch całkiem różnych światów. Historia druga, to opowieść starca uwięzionego w rozbitym samochodzie. Starzec Ira czekając na swoją zbliżającą się śmierć, wspomina swoją miłość do żony imieniem Ruth, która zmarła kilka lat wcześniej.
Historie opisane w tej książce, są na prawdę fascynujące. A niewyobrażalna ilość emocji jakie w sobie zawierają jest zaskakująca.

Skłamałabym mówiąc, że przeczytałam tę książkę. Prawda jest taka, że pochłonęłam ją w jeden dzień. Piękna historia, doskonała fabuła i intrygujące postaci. Zbiór niesamowitych emocji, które wzruszają do łez, obsypują nastrojem melancholii i przenoszą w zupełnie inne czasy. Tak w kilku zdaniach można podsumować tę książkę.
Każdy czytelnik, podczas lektury tej pozycji może zastanowić się nad swoim życiem, wyborami i oczekiwaniami.

Ekranizacja tej powieści ukazała się w kinach w ubiegłym 2015 roku.

Gorąco polecam!

CYTATY "NAJDŁUŻSZA PODRÓŻ":

,,Jeśli istnieje niebo, odnajdziemy się, bo bez ciebie nie ma nieba."

,,Gdybyśmy się nie spotkali, myślę, że moje życie nie byłoby kompletne. Przemierzałbym świat w poszukiwaniu ciebie, nawet gdybym nie wiedział, kogo tak naprawdę szukam."

,,Chciałbym potrafić namalować, co do ciebie czuję, bo obawiam się, że słowa to za mało. Wyobrażam sobie, że maluję czerwienią twoją pasję, błękitem dobroć, zielenią głębię twojej empatii i intensywną żółcią twój niesłabnący optymizm. I zastanawiam się czy jakikolwiek artysta ma w swojej palecie wystarczająco dużo kolorów, by namalować to wszystko, czym dla mnie jesteś."

,,Jak już masz się żenić, to tylko z kobietą mądrzejszą od ciebie. Po co miałbyś główkować sam?"

,,Do tej pory noszę w sobie rany, których z zewnątrz nie widać, ale one tam są i nigdy się nie zabliźnią."

,,Myślę, że człowiek powinien umierać, tak jak żył; otoczony tymi których zawsze kochał."

,,Rozumiem, że miłość i tragedia idą w parze, bo jedna nie istnieje bez drugiej, a jednak zastanawiam się, czy bilans jest sprawiedliwy."

,,Ufaj ludziom - powtarzał mi - dopóki się okażą niegodni twojego zaufania. A przed takimi, którym przestałeś ufać, miej się na baczności."

,,A potem pochyliłeś się i już wiedziałam co się zaraz stanie.
 - Pocałowałem cię na dobranoc.
 - Nie - koryguje Ruth uwodzicielskim głosem - owszem, pocałowałeś mnie, ale to nie był pocałunek na dobranoc. Już wtedy wyczułam w nim obietnicę, że będziesz mnie tak całował zawsze."

1/31/2016

"Carrie" Stephen King



Powieść Stephena Kinga "Carrie" nie jest długa, a mimo niewielkiej liczby stron zawiera ogrom treści, dzięki czemu czyta się ją błyskawicznie.
Czytelnicy w tej pozycji Kinga spotkają się nie tylko z przerażającymi i strasznymi wątkami, jakie niesie ze sobą horror. Poruszone są tutaj także problemy z realnego życia codziennego, m.in. prześladowanie ze strony rówieśników, presja środowiska na główną bohaterkę, co w ostatecznym rozrachunku prowadzi do tragedii.
Mimo tego, że autor początkowo przedstawia nam główną bohaterkę, jako zakompleksioną nastolatkę, to daje się ona lubić. Być może dlatego, że historia tytułowej bohaterki jest prawdziwa, mimo całego surrealizmu, który jest cechą książek tego gatunku. Myślę, że każdy z nas, spotkał się w życiu z odpowiednikiem głównej bohaterki.
Choć czasem spowolniona akcja może męczyć i irytować, to sądzę, że King ratuje się przeplataniem tekstu z wycinkami z gazet, przesłuchań i zeznań, co nadaje całości 'tego czegoś'.

Zaskoczeniem dla mnie jest, że jest to jedna z najlepszych powieści tego autora, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że jest to jego debiut.
Uważam Stephena Kinga za autora kultowego i jedynego w swoim rodzaju, jak i jego książki za jedyne w swoim gatunku. Jednak ośmielam się stwierdzić, że powieści jego autorstwa nie są dla każdego i nie każdy je polubi.

Książka doczekała się dwóch ekranizacji. Jednej starszej z 1976 roku, oraz tej najnowszej z roku 2013. Obie ekranizacje ukazały się pod tym samym tytułem co powieść.

CYTATY "CARRIE":

,,Ludzie z wiekiem nie stają się lepsi, stają się tylko sprytniejsi. Kiedy jesteś starszy i mądrzejszy, to wcale nie przestajesz obrywać skrzydełek muchom, po prostu potrafisz wymyślić lepsze powody żeby to usprawiedliwić."

,,Prawdziwy żal jest tak samo rzadki jak prawdziwa miłość."

,,Zrobiła trudną, niebezpieczną rzecz: zerwała maskę i pokazała światu swoją prawdziwą twarz."

,,Taka była dziewczyna, którą teraz wszyscy nazywają potworem. Chciałabym, żebyście dobrze to sobie zapamiętali. Oto dziewczyna, która zadowala się hamburgerem i szklanką piwa za dziesiątkę. Dziewczyna, która ze swojej pierwszej szkolnej zabawy chciała wrócić wcześniej, żeby nie niepokoić mamy."

,,Przypominało to zamiatanie podłogi. Podnieść dywan podświadomości i wmieść pod spód wszystkie brudy."

,,Mamo, przyszłam, żeby cię zabić. A ty tu czekałaś, żeby zabić mnie."

10/20/2015

"Dziewczyna, która kochała Toma Gordona" Stephen King



Czy któreś z was, zastanawiało się kiedykolwiek, jak to jest zabłądzić w lesie? Nie na jeden dzień, lecz na kilkanaście. Jak to jest tracić nadzieję, że kiedykolwiek się z niego wydostaniesz. Co wtedy utrzymywałoby cię przy życiu? Sprawa jest znacznie poważniejsza, gdy zgubą jest dziecko.
Ta powieść Stephen'a Kinga jest o lęku i zagubieniu, o tym, jak łatwo jest stracić zdrowy rozsądek i bać się czegoś, czego istnienia do końca nie możemy być pewni, szczególnie gdy mamy do czynienia z dziecięcą wyobraźnią.

Główna bohaterka zmaga się ze strachem, samotnością, a chyba przede wszystkim z lękiem przed nieznanym, a jednocześnie jest ukazana, jako dziewczynka odważna, wytrwała i nie tracąca nadziei do samego końca.
Autor bardzo obrazowo przedstawił kilkanaście dni z życia Trishy w lesie. Jej bogata wyobraźnia, przyprawia ją o paraliżujący lęk, z którym musi zmagać się sama, szczególnie gdy zapada zmrok. Żaden czytelnik do samego końca nie ma pewności, czy to rzeczywistość, że potwór podąża śladem Trishy. To co trzyma bohaterkę przy życiu, to radio, dzięki któremu może słuchać relacji z meczu Red Sox - jej ulubionej drużyny, a zarazem kibicować (a nawet rozmawiać) swojemu idolowi Tomowi Gordonowi.

Stephen King jak zwykle potrafi wprowadzić czytelnika, w klimat grozy. Z prostej fabuły o zagubionej dziewczynce tworzy thriller. Nie jest to jednak typowo przerażający horror w stylu Kinga. Dlatego dorosły czytelnik niekoniecznie się tego wystraszy, ale na pewno będzie z zapartym tchem śledził trudne przeżycia bohaterki powieści.
Ta książka na pewno pomoże zrozumieć rodzicom strach dzieci przed przeróżnymi, czającymi się wszędzie potworami.
Ja na pewno polecam!

CYTATY "DZIEWCZYNA, KTÓRA KOCHAŁA TOMA GORDONA":

,,Jest taka chwila, w której, zdani sami na siebie ludzie przestają żyć, a starają się zaledwie przeżyć."

,,Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce."

,,Każdego można pokonać, ale nie można dopuścić do sytuacji, w której człowiek pokonuje sam siebie."

,,Nie chcę wierzyć w Boga, który świadomie stwarza złych ludzi, tylko po to, żeby potem smażyli się w piekle, które również stworzył."

,,Ludzie, których sobie wyobrażasz, potrafią tak doskonale słuchać."

,,Oszczędzaj tchu - powiedział chłodny głos. - Nie ma sensu modlić się do Niesłyszalnego."


7/28/2015

"Pewnego dnia" Emily Giffin



Ta książka opowiada historię dziewczyny oddanej do adopcji, trzy dni po narodzinach, oraz historię jej biologicznej matki.
W kolejnych etapach dowiadywać się będziemy, co skłoniło Marianne do oddania Kirby. Jak się z tym czuła wtedy i teraz, jak sobie radzi, czy żałuje i czy potrafi z tym żyć. Te wszystkie aspekty poznamy również ze strony Kirby, która żyje w domu rodzinnym, który stworzyli dla niej rodzice adopcyjni.

Na całym świecie, są tysiące dzieci oddanych do adpopcji. I w tej książce spotykamy się z jedny z takich przypadków.

Ludzie mają, w życiu przeróżne tajemnice. Rzeczy oraz wydarzenia, z życia którymi nie chcą się z nikim dzielić. A powody mogą być różne. Być może popełnili w życiu błędy, a może zwyczajnie są to rzeczy, któymi nie ma się odwagi chwalić. Taką właśnie tajemnicę przed całym światem ma jedna z głównych bohaterek Marianne, która ukrywa fakt, że kiedyś w swoim życiu urodziła dziecko.

Emily Giffin, jest autorką lekkich, życiowych i wzruszających powieści dla kobiet, w których nierzadko porusza dość trudne życiowe historie.
Fabuła tej powieści jest lekka. Autorka rozpisała tę powieść na dwa głosy. Na głos Kirby i Marianne, dzięki czemu, my jako czytelnicy poznajemy tę historię z dwóch punktów widzenia. Autorce udało się stworzyć książkę wiarygodną i realistyczną, a także przesyconą emocjami.

Jest to trzecia książka tej autorki, po którą sięgnełam do tej pory. Pierwszą z nich była powieść "Dziecioodporna"- http://www.blogciekawejksiazki.blogspot.co.uk/2014/09/dziecioodporna-emily-giffin.html która podobała mi się nieco bardziej.
Jednak tę pozycję polecam również, bo czyta się ją na prawdę przyjemnie.

CYTATY "PEWNEGO DNIA":

,,Możesz uciekać, ale się nie ukryjesz."

,,Życie jest za krótkie, by pić kiepskie wino."

,,(...)Chyba chodzi mi po prostu o to, że życie szybko mija. Coraz szybciej. Czasem zapominam jaka jest pora roku, albo nawet który jest rok. Więc najważniejsze jest wykorzystanie tego co nam dane. Podejmowanie najlepszych możliwych decyzji. I radość z krótkich chwil, które spędzamy razem."

,,Już raz odeszłam, chociaż wcale tego nie chciałam. I już kiedyś czułam, że pewnych błędów nie da się naprawić."

,,Nic, co wartościowe, nie przychodzi łatwo."